Founders Imperial Stout, einn sá besti í ÁTVR í dag!

Founders Imperial Stout, einn sá besti í ÁTVR í dag!

Ég hef áður fjallað um Founders, eitt flottasta brugghús veraldar og jafnvel þótt víðar væri leitað?  Síðustu vikurnar hafa fengist nokkrir af þeirra bestu körlum á betri krám borgarinnar og via sérpöntun ÁTVR.  Kannski hafa menn þegar smakkað t.d. All Day Session IPA frá þeim en hann er með eindæmum ljúfur IPA.  Nú í gær var svo að bætast við einn ægilega flottur, einn sá besti í ÁTVR þessa dagana að okkar mati, Founders Imperial Stout.  Svona eiga Imperial Stout bjórar að vera, þeir gerast varla mikið betri.  Við hér á Bjórspekinni erum svo alls ekki einir um þessa skoðun því þessi ofsalegi karl fær 100 stig af 100 mögulegum á Ratebeer sem fyrir þá sem ekki þekkja til er stærsta bjórsamfélag veraldar á netinu.

Founders Imperial Stout er gott dæmi um bjór sem má ALLS ekki drekka af stút….og ég meina ALLS ekki. Þessi bjór þarf að vera í fallegu glasi, helst einhverju svona tulip glasi, belgmiklu og á fæti.  Ég var svo heppinn að fá að gjöf Founders glas frá félaga mínum Andra sem er einn af þeim sem ábyrgur er fyrir stórauknu bjórúrvali Íslands.  Það er dásamlegt að fylgjast með bununni þegar hellt er í glasið, koooolsvört og þykk eins og olía beint úr iðrum jarðar.  Svo myndast þessi líka fallegi froðuhaus sem hangir nokkuð vel inni.  Í nefi er heilmikið í gangi, mikil sæta, og ristað sætt malt og svo keimur sem ég kannast vel við frá fornri tíð.  Þetta er lykt sem minnir furðu mikið á súkkulaðibananakökuna sem góð vinkona mín Ólína átti stundum til að baka handa mér þegar hún var í góðu skapi.  Frábær nostalgia.  Í munni er hann mikill, áfengið finnst varla nema sem flottur hiti.  Það er mikil beiskja í honum sem er nauðsynlegt til að draga úr sætunni sem skín þó í geng.  Sopinn liggur afar vel og hann er í raun fáránlega mjúkur í munni.  Svo er þarna kaffi, súkkulaði og einhver sæta sem ég kem ekki fyrir mig og loks ofsalega snoturt eftirbragð, korn, kaffitónar og karamella jafnvel.

Ég hvet fólk til að prófa þennan bjór en hafa það þó í huga að þetta er heldur pótent bjór með mikinn skrokk og bragð sem tekur vel í.  Að gefnu tilefni vil ég svo benda á að þessi bjór minnir ekkert á Guinnes sem menn virðast alltaf við þegar kemur að svörtum bjór.
Þessi bjór er magnaður einn og sér en enn betri með einhverju gúmmilaði og ég skora á ykkur að prófa með vanilluís með heitri súkkulaðisósu eða heitri eplaköku með vanilluís og svo auðvitað súkkulaðimús og þá er jafnvel hægt að hella örlítið af bjórnum yfir músina……maður fær bara vatn í munninn.

Lítill bitur gaur á Microbar

photo (14)Það er orðið dálítið langt síðan maður gat lofað sér að staldra við á uppáhalds barnum sínum og sötra bjór.  Maður er bara of upptekinn í vinnu öllum stundum.  Ég ákvað þó að laumast eftir kvöldvakt um daginn til að reka tungu ofan í nýja bjórinn þeirra Gæðinga sem þeir kalla “litla” bitter.    Bjórinn kalla þeir litla þar sem hann er aðeins um 4% í áfengi.  Mér skilst að upphaflega hafi þetta átt að vera annars konar bjór en svona er það nú oft, hlutir breytast, ákvarðanir eru teknar og útkoman er svo bara eitthvað allt annað en upphaflega var lagt upp með.  Það er það sem er skemmtilegt við þennan bruggheim.  Alla vega, bjórinn er bara stórfínn, þetta er léttur karl, mildur, mikil kornlykt í nefi og grösugir humlar.  Ekki þó áberandi blóm eða ávextir en mér skilst að bjórinn hafi verið þurrhumlaður í drasl.
Á tungu er hann þægilegur, og beiskjan kemur vel fram en er langt frá því að standa undir “bitter” nafninu í þeim skilningi sem hinn almenni borgari leggur oftast í nafnið.  Ég held að fólk fælist almennt dálítið frá þegar þeir heyra nafnið en hér er um að gera að lofa bragðlaukum frekar að dæma.  Hann er einnig dálítið maltaður og fylling í meðallagi.  Minnir dálítið á lager með stolt og sjálfstraust ef svo má segja.
Það er svo sem rétta rólið fyrir stílinn, english bitter  sem á að vera frekar léttur í áfengi, maður á amk ekki að finna það, humlar eiga ekki að vera áberandi í bragði en þó á beiskjan að vera merkjanleg.  Það er svo spurning orðið hvort maður eigi yfir höfuð að tala um stíla þar sem mörkin eru farin að vera svo óljós í dag.  Það er þó gott að hafa einhver viðmið.

Ég kunni virkilega vel að meta þennan flotta strák og Græni karlinn var mér loksins hjartanlega sammála, auðdrekkanlegur, þægilegur og umfram allt góður lítill bjór.  Hver segir að 4% sé of lítið?  Klárlega skella þessu á flöskur, ja eða dósir bara!